Nikt nie mówił, że opieka nad starszą osobą jest łatwa. Wiedziałam więc, że będzie trudno, tym bardziej że z moją babcią w zasadzie nie łączyły mnie bliższe więzi. Widziałam ją raz na trzy lata. Jako dzieci nie lubiliśmy do niej jeździć z bratem (bywała dla nas okrutna i bezwzględna). Zawsze żartowaliśmy, że jeździmy do niejWięcej oAni śmiesznie, ani fajnie…[…]
O, dziwo, ponownie wybraliśmy się do kina. Czysta rozpusta w tym miesiącu. Bardzo nam zależało, żeby zobaczyć kolejny film nagrodzony Złotymi Lwami. I poszliśmy na “Ikara. Legendę Mietka Kosza” (w reż. Macieja Pieprzycy). Film bardzo się nam podobał. Wyszliśmy zachwyceni. Nie mieliśmy wcześniej pojęcia o istnieniu tego muzyka jazzowego, o którym opowiadał film, ale oglądaliśmyWięcej oIkar[…]
Pomilczałam, pooddychałam, więc można dalej ciągnąć swój wózek z kłopotami. Może nawet podładowałam bateryjki, bo w minionym tygodniu gościliśmy u siebie narzeczonego Jaja. Oczywiście postarałam się jako polska mama i zrobiłam pierogi i gołąbki, takie jakie mój potencjalny zięć lubi najbardziej. Wczoraj jednak odwieźliśmy go na lotnisko i pofrunął do ciepłych krajów. A Jajo będzieWięcej o“Masłowa” recepta na długowieczność[…]
Tak sobie siedzę, drapię się w rozczochraną i zastanawiam się, co Wam napisać. W sobotę mieliśmy wesele. Młodszy syn Sławka się ożenił. Było dużo wzruszeń i radości. Fajnych synów ma ten mój mąż. I w sumie cieszymy się, że udało się nam jakoś sklecić tę naszą patchworkową rodzinę. Mama chłopców też zachowała się z klasą,Więcej oTak się zastanawiam…[…]
Oglądaliście już najnowszy film Jana Komasy? Nam już się udało i przyznam, że dawno nie oglądałam tak dobrego polskiego filmu. Nie dziwię się, że film zgarnął aż trzy Złote Lwy. Jest dobrze zrobiony i wspaniale zagrany. To film, który przypomina, czego symbolem powinna być koloratka. I wcale nie chodzi o władzę, kasę i… inne sprawy.Więcej oBoże Ciało[…]
Część z Was wie, że na prośbę czytelników powstaje trzecia część “Planu Agaty”. Początkowo podchodziłam do niej trochę jak do jeża, ale wciągnęłam się i emocji mam podczas pisania co nie miara. Najbardziej mnie porusza postać Poli. Żeby stworzyć tę postać, konsultuję się z kobietami poruszającymi się na wózkach inwalidzkich. Otwierają mi oczy na wieleWięcej oNa nią brak popytu[…]
W ten weekend uprawialiśmy polski sport narodowy – grzybobranie. Co prawda uprawialiśmy je tylko przez godzinę, ale za to z takim efektem, o jakim polska kadra w piłkę nożną może pomarzyć. Sławek zapragnął znaleźć rydze. Wcześniej znalazł je ze cztery razy w życiu (wiele lat temu), a ja ani razu. Ja nawet nie pamiętałam, jakWięcej oRudy, rudy rydz[…]
Wczoraj był dzień przesłuchania mamy przez biegłych w sądzie. Jechaliśmy więc do Gdańska. Ja byłam kierowcą, bo tata boi się jeździć po Trójmieście. Co prawda ja też pełna strachu, ale ktoś musiał to wziąć na klatę. Do lekarza do Gdyni wożę mamę, więc do Gdańska też dam radę. I dałam. Ale co to było?! JazdaWięcej oJazda bez trzymanki[…]
Nasze koty czasami doprowadzają nas do śmiechu. Ostatnio Ośka przechodziła samą siebie. Co za łobuz z niej! Ostatnio Jajo siedzi sobie na krześle w kuchni. Zarzuca włosy (ma bardzo długie) do tyłu, na zewnątrz oparcia. Siedzi sobie spokojnie, nie spodziewając się ataku. A tu nagle zza rogu Ośka robi skok. Tak niefortunnie zaatakowała krzesło, żeWięcej oNie ma to jak odpowiednia masa[…]
Niektórzy z Was wiedzą, że w czwartek można mnie było zobaczyć w TVP, w Pytaniu na Śniadanie. Extra w rozmowie z Marzeną Rogalską. Przyznam się, że podczas nagrania zachowałam zimną krew. Zresztą ja jestem taki typ, że w oficjalnych sytuacjach spinam się i staram się panować nad emocjami, ale gdy obejrzałam siebie w TVP, łezkiWięcej oGdyby ktoś potrzebował informacji…[…]